Ayato Sakamaki

Płeć: Mężczyzna, nie ma co do tego żadnych wątpliwości
Przynależność: Jeszcze nie należy
Ranga: B+
Moce: Ayato potrafi odpychać od siebie przedmioty oraz ludzi, oczywiście im cięższy obiekt, tym zużywa więcej energii, a czasami efekt jest ledwo zauważalny. Między jednym a drugim użyciem musi minąć minuta.
Aparycja:

• Włosy: Jego rudo-brązowe włosy, z rozjaśnionymi końcówkami, w niektórych miejscach wręcz purpurowe, tkwią w wiecznym nieładzie. Dłuższe kosmyki delikatnie przykrywają mu uszy, zaś parę pasm splata się na czole i opiera na nosie.
• Twarz: Nieco trójkątna, blada, z cienkimi brwiami ściągniętymi do środka, jakoby chodził wiecznie podirytowany. Zielone tęczówki otulają wąskie źrenice, odziedziczone po matce i dzielone ze starszym bratem. Usta smukłe, kryjące wampirze kły, lecz przy uśmiechu potrafią uwieść.
• Ciało: Młode, dwudziestoparoletnie. Stara się zachowywać odpowiednią masę do swojego średniego wzrostu. Blada skóra wręcz odbija światło słoneczne, lecz nie boi się jej ukazywać, ubierając koszule, które często są rozpięte. Uważa, że ma zbyt zgrabne dłonie, jak na mężczyznę.
• Znaki szczególne: Coś, co można bez problemu zauważyć z daleka, to nietypowa barwa włosów. Nie, Ayato nie chodzi do fryzjera i ich nie farbuje. Kiedy podejdziesz bliżej, napotkasz spojrzenie jasnozielonych tęczówek, niespotykanych na co dzień. Posiada czarny kolczyk, kuleczkę, w prawym uchu, który zaiwanił starszemu bratu, Laito.

Charakter: Ayato to socjopata lubiący manipulować innymi, chociaż nie zawsze mu to wychodzi. Takie zachowanie wynikło z powodu słabego wychowania matki, nie wspominając o braku obecności ojca. Zamiast wpoić dziecku parę moralnych wartości, wolała nakłaniać trójkę swoich synów do rywalizacji o „matczyną miłość”.
Z każdym kolejnym rokiem swojego życia coraz bardziej się od niej odcinał, aż całkowicie udało mu się uciec spod jej wpływu. Mimo to, Sakamaki nie potrafi normalnie funkcjonować w społeczeństwie. Każdy wampir, czy człowiek jest dla niego po prostu żywą istotą. Nie odczuwa ani krzty empatii, rzadko kiedy prowadzi rozmowę dłuższą niż pięć zdań, jeśli nie widzi w niej niczego, z czego mógłby odnieść jakieś korzyści. Nie czuje żadnej różnicy pomiędzy byciem w grupie a chwilami samotności.
Bardzo często popada w konflikty, doprowadza do bójek o byle jakie błahostki. Jeśli zauważysz poruszenie na ulicy, na pewno będzie w tym uczestniczył Ayato.  Szybko się irytuje i nie ma żadnych pohamowań, by nie użyć siły jako jednego z argumentów.
Jest typem, który nie znosi, kiedy ktoś za bardzo się rządzi. Większość rozkazów swoich zwierzchników puszcza mimo uszu, robiąc to, co uważa za słuszne albo co podpowiada mu intuicja. Próby utrzymania go w ryzach zawsze kończą się nieposłuszeństwem. Jeszcze się taki nie znalazł, co by usadził Ayato w jednym miejscu.
Jego zachowania często są niezrozumiałe dla innych. Potrafi wyśmiać martwą osobę, nad którą ktoś inny płacze, że nie potrafiła przetrwać, czy samemu popaść w marazm, kiedy dostanie kosza od przechadzającego się po ulicy przystojniaka.
Często kpi z ludzi, którzy mówią, że muszą coś zrobić. W takich momentach z parszywym uśmieszkiem chwali się, czego to on nie musi robić oraz jak ceni sobie swoje swobodne życie. Dziwny objaw poszukiwania atencji. Ma w sobie też coś z narcyza. Chciałby być we wszystkim najlepszy oraz podziwiany.
Pomimo bycia gburem i awanturnikiem, można zauważyć, że bardzo zależy mu na braciach. Okazuje to trochę inaczej, ponieważ jest dla nich złośliwy, jednak nie dałby ich skrzywdzić i działa to również w drugą stronę. Ciekawym zjawiskiem jest również widok nadopiekuńczości względem najmłodszego.
Mocne strony:

• Nadzwyczaj zwinny i wytrzymały, godny porównania do cyrkowców. Nie ma dni, kiedy to nie biega po mieście, w celu poprawienia kondycji. Jeden dzień niedyspozycji sprawia, że czuje się z tym źle i musi to natychmiast nadrobić;
• Mistrz skradania i zachowywania ciszy, jeśli wymaga tego sytuacja. Krycie się w ciemnościach, czy nawet za dnia nie sprawia mu żadnych problemów, ba, uwielbia to robić. Szczególnie wtedy, gdy wyskok z kryjówki wystraszy ofiarę;
• Ayato jest nieprzewidywalny. Tylko ci, którzy spędzają z nim najwięcej czasu, są w stanie jasno określić, jak postąpi. Losowość jego wyborów jest bardzo przydatna w starciu z jakimkolwiek przeciwnikiem.

 Słabe strony:

• Ayato staje się niespokojny, kiedy wyczuje w pobliżu zapach krwi z grupy B. Wystarczy kropla na jego języku, by całkowicie stracił swoje zmysły. Ogarnięty pożądaniem większej ilości, opuszcza gardę, tym samym robiąc z siebie łatwy cel.
• Nienawidzi dymu, który jest wynikiem spalania. Od tego kręci mu się w głowie, łzawią oczy i zaczyna okropnie kląć, póki nie zemdleje z powodu zbyt płytkiego oddychania. 
• Przebywanie w małym pomieszczeniu, lecz z dużą ilością osób, wywołuje u niego duży stres, niepokój i niepewność;

Orientacja: Na kobiety wręcz nie może patrzeć, dlatego całkowicie przerzucił się na mężczyzn i nie żałuje.
Partner: Szczerze wątpi, że da radę kogoś pokochać.
Rodzina:
Starszy brat, Laito Sakamaki – główny rywal z dzieciństwa, kłócą się o byle co, lecz zdarzają się też milsze momenty.
Młodszy brat, Kanato Sakamaki – często mu dokucza i podpowiada, jak nie powinien postępować, by nie stać się kimś na wzór ich matki.
Matka, Cordelia – Nienawidzi jej najbardziej ze wszystkich stworzeń na ziemi. Zniknęła, kiedy powstał Project Hope.
Ciekawostki:

• Jest leworęczny;
• Próbował wszystkich możliwych używek oraz narkotyków i nie rozumie, co ludzie w tym widzą. Najbardziej nie przypadły mu do gustu papierosy;
• Jeśli nie możesz go znaleźć po stronie wampirów, na sto procent skacze po dachach u ludzi i bawi się z żołnierzami w berka;
• Gardzi ludźmi. Uważa, że są zbyt słabi, by przeżyć zaistniałą sytuację, oraz wyśmiewa ich jakiekolwiek próby dorównania wampirom. Dobrym tematem do żartów są dla niego bronie, zależne od grupy krwi; 
• Uwielbia spać podczas deszczu, czy burzy, ale ma bardzo lekki sen. Wystarczy kichnięcie, ptasi trzepot skrzydeł albo przelatująca pusta reklamówka, by się zbudził i zaczął zrzędzić.

Operator: Seasons [H], Sizon [D]